هنگامی که یک نوزاد دارید، ممکن است بدست آوردن اطمینان و اعتماد کافی برای تغذیه با شیر مادر برای هر دوی شما دشوار باشد، اما هنگامی که نوزادان دوقلو دارید، این کار واقعا صدها برابر مشکلتر می شود. فکر درخشانی که می توانید با آن به خود قوت قلب بدهید این است که بدن شما قادر است شیر کافی برای دو یا حتی سه نوزاد فراهم کند، به شرط آن که سعی نکنید در روزهای اول در شیر دادن به آنها محدودیت ایجاد کنید. دوقلو ها به ویژه از مواد حفاظت کننده داخل شیر مادر بهره مند می شوند، مخصوصا اگر نارس باشند و یا در طی زایمان دشوار به دنیا آمده باشند.Continue reading→

هر چند شیر دادن با پستان امری طبیعی است، اما قرار دادن صحیح و کنار هم قرار گرفتن، کاری است که هم شما و هم نوزادتان باید یاد بگیرید. این که بدانید قرار است چه کار کنید، واقعا کمکتان می کند.Continue reading→

گاهی اوقات شرایط خاصی سبب می شود که شیر دادن بچه دشوارتر معمول شود. چند قلوزائی، بیماری یا معلولیت نوزاد یا به دنیا آمدن نوزاد قبل از زمان مقرر، از جمله این شرایط هستندContinue reading→

• مراقب باشید که ستون فقرات نوزاد را نگه دارید. او را با دارید که پشت و شانه هایش صاف باشند. پشت سرش را نگه نداریا زیرا چانه اش به طرف سینه او می رود و باز کردن دهان را برایش مشکل می کند. از طرفی، نوزادان دوست ندارند کسی سر آنها را نگه دارد.
• نوازد را طوری نگه دارید که شکم به شکم باشید. اگر او ناچار شود سرش را به کناری برگرداند، نمی توانید درست به او شیر بدهید.
• سر نوزاد را طوری نگه دارید که بینی اش مقابل نوک پستان باشد. ممکن است منطقی به نظر برسد که دهان او را در مقابل نوک پستان قرار دهید، ولی این طور نیست، چون در چنین وضعیتی همین که روی پستان قرار بگیرد، چانه اش به عقب و به طرف سینه اش کشیده و گلویش بسته می شود و شیر خوردن را کند و دشوار می کند. نوک پستان باید به سق او بخورد که بتواند درست شیر بخورد و باید سرش به اندازه کافی از پستان دور باشد که نوک پستان به سق محکم، یعنی کمان استخوانی انتهای دهان نخورد و نوک پستان زخم نشود.
• منتظر بمانید تا دهانش را باز کند. تصور کنید که می خواهد یک سیب را گاز بزند و منتظر بمانید تا واقعا دهانش را باز کند و سپس او را سریع به طرف پستان خود بکشید.
• فرو رفتن چانه. چانه او کاملا در پستان فرو می رود و راه را برای بینی اش باز می کند.

Continue reading→

یکی از نگرانی های رایج در میان مادرهای مبتدی این است که چند بار لازم است به نوزادشان شیر بدهند.

در قدیم، مادران نوزادانشان را با خود این سو و آن سو می بردند و هر وقت که گرسنه به نظر می رسیدند، به آنها شیر می دادند. در طول ۱۰۰ سال گذشته، انواع و اقسام برنامه های تغذیه کودک مطرح و سپس از بین رفته اند که بسیاری از مادران کاملا درباره این که نوزادشان چه می خواهد یا به چه چیز نیاز دارد، گیج شده اند. در یک نسل قبل به مادرها توصیه می شد که نوزادشان را هر چهار ساعت یک بار به مدت ۲۰ دقیقه شیر بدهند. این توصیه دلیل خوبی داشت. فرد متخصص ” امیدوار بود به این شکل کار مادر را آسان و از همان روز اول برنامه منظمی را به کودک تحمیل کند. برای مدت کوتاهی این برنامه جواب داد، ولی بعضی از بچه ها نمی توانستند شیر کافی بخورند و بسیار ناراضی بودند.Continue reading→

هنگامی که صاحب نوزاد می شوید، نگهداری از خود بسیار مهم است، بنابراین در اینجا چند پیشنهاد را درباره چیزهایی که باید در دوره شیر دادن بخورید و بیاشامید، مطرح می کنیم.

هر کسی درباره میزان کالری اضافی مورد نیاز برای ذخیره شیر، نظریه خودش را دارد، ولی ما شک داریم که شما بتوانید در هفته های اول پس از زایمان، حساب این کالری ها را نگه دارید. واقعیت این است که اگر به میزانی که اشتهایتان ایجاب می کند بخورید و بیاشامید، همه چیز جریان طبیعی خود را طی خواهد کرد و بدنتان به شما خواهد گفت که نیازش چقدر است.Continue reading→

تغذیه نوزاد به هنگام شب مسأله ای است که همه زنهای حامله و مادران تازه زا درباره آن نگران هستند و نمی دانند بالاخره شبها باید به نوزاد شیر بدهند یا ندهند.Continue reading→

بدن شما برای تغذیه نوزادتان چگونه شیر تولید می کند؟ در دوران شیردهی، بدن شما در هورمون به نامهای اکسیناسین (Oxytocin) و پرولاکتین (Prolactin) تولید می کند. پرولاکتین تضمین می کند که بدن شما شیر بیشتری تولید می کند تا جایگزین شیری باشد که نوزاد شما خورده و در نتیجه هرگز شیر شما تمام نمی شود. سطح پرولاکتین معمولا در هنگام شب بالاتر است و خواب بیدار می شوید تا به نوزاد خود شیر بدهید، بدنتان به شما اطمینان می دهد که می توانید راحت دوباره بخوابید. هنگامی که بدن شما فکر می کند که نوزاد به شیر نیاز دارد، اکسیناسین عضلات اطراف مجاری شیر را وادار می کند که منقبض شوند (فصل ۱۲ را ببینید) و شیر را از اعماق پستان شما به جایی که نوزاد می تواند آن را بخورد، بیاورند. این واکنش را “رگ کردن پستان می گویند و شما ممکن است آن را با احساس ظریفی درک کنید و یا حتی بقدری قوی باشد که احساس درد کنید. بعضی از زنها متوجه رگ کردن پستان خود نمی شوند، ولی جاری شدن شیر در همه زنها اتفاق می افتد. حتی نوزادی که درست زیر پستان قرار نگرفته است، می تواند مقدار قابل توجهی از شیری که از پستان مادر جاری می شود، تغذیه کند (هر چند در درازمدت شیر کافی به دست نخواهد آورد).Continue reading→

بسیاری از زنها اندازه کرست خود را کمتر از میزان واقعی در نظر می گیرند، اما کرست بسیار کوچک نمی تواند پستانها را درست نگه دارد . اگر به کرست های میله دار عادت دارید، دشوار است که بتوان بدون میله را بعنوان کرست نگهدارنده قبول کنید. یک اندازه گیر دقیق و حرفه ای می تواند کمکتان کند.Continue reading→

خیلی خوب می شد اگر پستانها هم مثل شیشه شیر درجه بندی می شدند تا ما می فهمیدیم که نوزاد هر بار چقدر شیر می خورد! ولی نوزاد شما نه ماه تمام در داخل شکمتان تغذیه شده، بی آن که شما درباره این موضوع فکر کرده باشید. عاقلانه به نظر نمی رسد اگر فکر کنیم بدن شما نمی تواند پس از تولد، نیازهای غذایی او را رفع کند. اگر نگران هستید، به این نکات فکر کنید

• آیا نوزاد شما سالم و هوشیار به نظر می رسد؟
• آیا در روز شش تا هشت کهنه پارچه ای یا چهار تا شش پوشک او را عوض می کنید؟
• آیا مدفوع او زرد، کم بود و مثل تخم مرغ خاگینه است؟

Continue reading→