اگر نوزاد تازه متولد شده شما مبتلا به کرنیکتروس شده باشد ، خبر نگران کننده ای است و شما احتمالاً بدنبال پاسخ هایی در مورد چگونگی و دلیل بروز این بیماری هستید ، آیا می توان از آن جلوگیری کرد و آینده کودک شما چیست؟ در ادامه پاسخ هشت سوال متداول توسط والدین پس از تشخیص فرزندشان به کرنیکتروس ذکر شده است.
کرنیکتروس چیست؟
کرنیکتروس یک بیماری نادر اما جدی است که در صورت عدم تشخیص و درمان زردی شدید در نوزاد تازه متولد شده اتفاق می افتد. این بیماری یک آسیب قابل پیشگیری است که می تواند باعث آسیب شدید مغزی شود و در نهایت منجر به ناتوانی طولانی مدت و حتی مرگ شود. اگر زردی نوزاد تازه متولد شده به موقع تشخیص داده شود و درمان گردد ، می توان از کرنیکتروس کاملاً پیشگیری کرد.
زردی در اوایل زندگی یک نوزاد تازه متولد شده ایجاد می شود وقتی کودک بیش از حد از رنگدانه های تشکیل شده در کبد ، به نام بیلی روبین ، در خون خود داشته باشد ، این بیماری به عنوان هایپربیلیروبینمی شناخته می شود. در حقیقت افزایش بیلی روبین بسیار شایع است و معمولاً خوش خیم می باشد و خود به خود برطرف می شود. اما هنگامی که سطح بیلی روبین بیش از حد بالا می رود ، کودک برای از بین بردن بیش از حد بیلی روبین به نور درمانی با اجاره دستگاه زردی نیاز دارد. در موارد شدید ، نوزاد ممکن است نیاز به انتقال خون داشته باشد.
زردی تقریباً در همه موارد قابل درمان است. با این حال ، چون اغلب پس از ترخیص نوزادان از بیمارستان ظاهر می شود ، نوزادانی که بیش از حد بیلی روبین دارند می توانند تشخیص داده و درمان نشوند و زردی آنها ممکن است به کرنیکتروس تبدیل شود.
همیشه اینطور نبود. در دهه 1970 کرنیکروتوس تا حد زیادی ریشه کن شده بود. اما در دهه 1990 بازگشت هنگامی که ترخیص مادران و نوزادان از بیمارستان 24 تا 48 ساعت پس از تولد آغاز شد. این امر منجر به عدم پیگیری پزشکی نوزادان در طول 3 تا 5 روز حساس زندگی هنگام بروز زردی می شود. هنگام ترک نوزاد از بیمارستان ، پیگیری پزشکی در 3 تا 5 روز اول زندگی برای تشخیص و درمان زردی ضروری است تا از کرنیکتروس جلوگیری کند.
پیگیری پزشکی برای نوزادان تازه متولد شده با زردی شامل:
- معاینه توسط متخصص اطفال
- کودک را برای آزمایش به بیمارستان ببرید
- ویزیت های خانگی توسط یک متخصص پزشکی ، مانند یک پرستار
چگونه بیلی روبین زیاد منجر به زردی می شود؟
بیلی روبین ماده زردی است که در فرآیند موسوم به همولیز در کبد از تجزیه طبیعی گلبول های قرمز تولید می شود. سپس بیلی روبین از طریق صفرا و ادرار دفع می گردد. هنگامی که نوزاد هنوز در رحم است ، کبد مادر از این روند ار جنین مراقبت می کند. به محض تولد نوزاد ، قرار است این روند به تنهایی ادامه یابد. با این حال ، گاهی اوقات ، کبد نوزاد نابالغ بوده و نمی تواند بیلی روبین کافی را از کبد که پس از آن وارد جریان خون کودک می شود ، خارج کند. وجود بیلی روبین بیش از حد در خون به عنوان هایپربیلیروبینمی شناخته می شود. بیلی روبین اضافی از طریق جریان خون به تمام قسمت های بدن می رود و باعث زرد شدن پوست نوزاد می گردد. زردی اصطلاح پزشکی این پوست زرد است. اگر بیلی روبینمی بیش از حد وارد مغز کودک شود ، می تواند مغز را “لکه دار” کند ، در نتیجه باعث آسیب مغزی معروف به کرنیکتروس می شود.
کرنیکتروس چقدر شایع است؟
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) گزارش می دهد که 60٪ از نوزادان زردی یا یرقان دارند. از این 60٪ ، تعداد کمی از نوزادانی که تحت درمان قرار نمی گیرند ، دچار کرنیکتروس می شوند. در حالی که شیوع دقیق کرنیکتروس مشخص نیست ، یک رجیستر آزمایشی کرنیکتروس که موارد نوزادان کرنیکتروس را که داوطلبانه گزارش شده اند ، کنترل می کند ، 125 کودک مبتلا به کرنیکتروس را از سال 1984 تا 2002 ثبت نموده است.
علائم و هشدارهای کرنیکتروس چیست؟
متداول ترین علامتی که نوزاد تازه متولد شده در معرض خطر کرنیکتروس است ، زردی پوست (زردی) به ویژه در 24 ساعت اول پس از تولد می باشذ. گاهی ممکن است سفیدی چشم نوزاد نیز زرد شود. علائم دیگر کرنیکتروس عبارتند از:
- بی حالی (کودک هوشیار نیست ، بیدار شدن از خواب دشوار است یا نمی توان او را بیدار نگه داشت)
- تمایل به خوابیدن غیرطبیعی در رختخواب ، با قوس بدن یا خم شدن به سمت بالا هنگام خوابیدن به پشت
- گریه ای مبهوت و بلند
توجه به این نکته مهم است که زردی همیشه منجر به کرنیکتروس نمی شود. بسیاری از نوزادان در چند روزگی زردی دارند ، اما با درمان مناسب ، تقریباً همیشه بدون اثرات طولانی مدت از بین می رود. تشخیص و درمان به موقع کلید اصلی جلوگیری از آسیب مغزی است.